De indrukwekkende Borgerboom, waarnaar de weg ooit werd genoemd, bestaat niet meer. Vanwege ouderdom en schade (in de septemberdagen van 1944) is de oude beuk na de oorlog geveld. Ook de romantische verklaring van de naam Borgerboom zal moeten worden afgeschreven: het is niet de naam van Elias Anne Borger, welke met de weelderige beuk verbonden werd. Voorzover deze Leidse dichter al ooit onder zijn dichte lommer bezieling heeft gezocht -gelijk de overlevering wil- zou daarmee nog de naam van de Borgerboom niet zijn verklaard. Een achterkleinzoon van wijlen Leonardus Borger heeft het gemeentebestuur namelijk verzekerd dat de boom destijds door overgrootvader Borger werd geplant en daarom als Borgerboom de geschiedenis is ingegaan. Leonardus Borger was van 1858 tot 1908 werkzaam op het landgoed Mariëndaal. Daartoe behoorden ook de gronden waarop de Borgerboom stond. Deze Borger legde tevens de Groene Bedstee op het landgoed aan en kreeg vanwege zijn zorg voor het landschap een legpenning van de Maatschappij tot Nut van het Algemeen. Diens zoon, Hermanus Borger, is eveneens gedurende ca. 60 jaar op het landgoed Mariëndaal werkzaam geweest. De Borgerboom stond op de plek waar nu de Van Heemstraboom (nabij de spoorlijn, in het verlengde van de Borgerweg) staat.
Schrijf een reactie